Er is veel verwarring over in de markt en bij klanten leeft een hardnekkig misverstand. Daarom legt Patrick Hustinx (All About Flex) nog eens helder uit waarom (enkel) een uitzendbeding niet leidt tot een kwalificatie als oproepovereenkomst.

Om te beginnen moeten we kijken naar de basisgedachte achter de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB). Dat is het geloof van de wetgever dat werknemers het meest gebaat zijn bij arbeidscontracten met een vaste omvang (aantal uren per week of per maand), gecombineerd met een contract voor onbepaalde tijd.

Om dit zoveel mogelijk te bewerkstelligen heeft men allerlei regels bedacht. Het nieuwe ww-premiestelsel is er bijvoorbeeld vooral op gericht dat er meer contracten voor onbepaalde tijd worden gegeven.

Voor het stimuleren van een vaste omvang heeft men dan weer de definitie en de regelgeving van de oproepovereenkomst bedacht. Daar gaat dit artikel over.

Kort gezegd houdt de wet in: als de omvang van de arbeidsovereenkomst niet wordt vastgelegd is er sprake van een oproepovereenkomst en krijgt u extra verplichtingen.

Als u de loondoorbetalingsplicht uitsluit (standaard in fase A en fase 1/2) betekent dat dat de overeenkomst wordt gekwalificeerd als oproepovereenkomst. Dat is best logisch. Immers: als er geen werk is, krijgt de flexkracht geen inkomen. Dat past geheel in de gedachte ‘geen vaste omvang (zekerheid), dus oproepovereenkomst’.

Maar let op, hier komt een wezenlijk punt: de definitie van de oproepovereenkomst zegt niets over de duur, doorlooptijd of einde van het contract. En dat is een wezenlijk verschil tussen ‘uitsluiting loondoorbetalingsplicht’ en het uitzendbeding.

Waar de uitsluiting loondoorbetaling ingrijpt op de omvang van de werkzaamheden, terwijl het contract doorloopt, geldt voor het uitzendbeding dat deze ingrijpt in de looptijd van het contract. Immers, bij toepassing van het uitzendbeding, eindigt het dienstverband. En dat is wezenlijk iets anders.

Ik snap natuurlijk wel waar de verwarring vandaan komt. Tot op heden was het nauwelijks relevant of er sprake was van toepassing van uitsluiting loondoorbetaling of het uitzendbeding. Het resultaat was praktisch gezien hetzelfde: er was geen werk en de uitzendkracht kreeg geen loon. Punt uit. Dit was ook een reden waarom enkele softwarepakketten in de branche hier nogal slordig mee omgingen. Een datum van einde dienstverband (na inroepen uitzendbeding) werd dan niet of niet goed geregistreerd.

Maar dat wordt nu anders. Met de WAB wordt het een zeer relevant onderscheid of het contract doorloopt met uitsluiting loondoorbetaling (dus onzekere werkomvang tijdens dienstverband), of dat een contract eindigt op basis van een uitzendbeding. In het eerste geval is er per definitie sprake van een oproepovereenkomst, in het tweede geval hoeft dit niet zo te zijn!

Een waarschuwing is hier wel op zijn plaats. Het is niet zo dat u gewoon de oude overeenkomst met uitzendbeding uit de kast kan halen, want daarvoor zijn wel wat veranderingen nodig. Veel overeenkomsten hebben standaard een uitsluiting van de loondoorbetalingsplicht opgenomen. Dat kan niet meer als u de oproep-kwalificatie niet wil. Maar dan hebben we het dus over de uitsluiting van de loondoorbetalingsplicht en niet over het uitzendbeding. Dat is écht iets anders.