Het fasensysteem in de uitzendbranche

Het fasensysteem binnen de uitzendbranche is een essentieel onderdeel van de cao’s van de Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU) en de Nederlandse Bond van Bemiddelings- en Uitzendondernemingen (NBBU). Dit systeem bepaalt de arbeidsvoorwaarden, rechten en plichten van uitzendkrachten en biedt een duidelijke structuur voor zowel werknemers als werkgevers. In dit artikel leggen we stap voor stap uit hoe dit systeem werkt.

Het fasensysteem bepaalt hoe lang een uitzendkracht voor een uitzendbureau kan werken en welke rechten hij of zij opbouwt gedurende de looptijd van het dienstverband. Naarmate de uitzendkracht langer werkt, neemt de rechtspositie toe en krijgt hij of zij meer zekerheid. Dit zorgt ervoor dat uitzendkrachten eerlijk worden behandeld en biedt bedrijven flexibiliteit in hun personeelsbeleid.

Zowel de ABU- als de NBBU-cao hanteren het fasensysteem, waarbij de opbouw als volgt is:

Deze fase duurt 52 gewerkte weken. In deze periode kunnen uitzendbureaus onbeperkt contracten aanbieden. Een belangrijk kenmerk is het uitzendbeding: dit betekent dat de arbeidsovereenkomst automatisch eindigt als de opdrachtgever de opdracht stopt. Sinds 1 juli 2023 is echter bepaald dat een uitzendovereenkomst doorloopt tot de einddatum als de uitzendkracht ziek wordt. Ook moeten elkaar opvolgende tijdelijke uitzendovereenkomsten bij dezelfde opdrachtgever minimaal vier weken duren.

Na 52 gewerkte weken start de uitzendkracht in deze fase, die maximaal drie jaar duurt. Binnen deze periode mogen maximaal zes tijdelijke arbeidsovereenkomsten worden aangeboden. Het uitzendbeding vervalt en de uitzendkracht heeft recht op meer zekerheid.

Arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Dit biedt de meeste werkzekerheid.

In fase A/1-2 eindigt de arbeidsovereenkomst automatisch als de opdrachtgever de opdracht stopt. Vanaf fase B/3 is dit niet langer het geval. Bovendien geldt er in fase A/1-2 geen opzegtermijn. Na 26 gewerkte weken moet de uitzendkracht minimaal tien kalenderdagen van tevoren op de hoogte worden gesteld. De uitzendkracht zelf heeft altijd een opzegtermijn van één werkdag.

In fase A/1-2 kan de uitsluiting loondoorbetalingsverplichting (ULV) worden toegepast. Dit betekent dat de uitzendkracht geen loon ontvangt als er tijdelijk geen werk is. Vanaf fase B/3 mag de ULV niet meer worden toegepast en heeft de uitzendkracht recht op doorbetaling van loon, zelfs als er geen werk is.

Het pensioenfonds voor flexwerkers (StiPP) kent twee regelingen: de Basisregeling en de Plusregeling. In fase A/1-2 geldt de Basisregeling, na 52 gewerkte weken en als de uitzendkracht ouder is dan 21 jaar, wordt overgestapt op de Plusregeling. Sommige uitzendbureaus kiezen ervoor om direct vanaf dag één de Plusregeling toe te passen.

Opvolgend werkgeverschap betekent dat een uitzendkracht binnen zes maanden overstapt naar een andere werkgever, terwijl de werkzaamheden en werkplek grotendeels gelijk blijven. Dit zorgt ervoor dat de opgebouwde rechten en het arbeidsverleden behouden blijven wanneer de uitzendkracht direct bij de opdrachtgever in dienst komt of blijft werken via een ander uitzendbureau.
Dit is vooral relevant wanneer een uitzendkracht via verschillende uitzendbureaus of bemiddelaars bij dezelfde opdrachtgever blijft werken. Hierdoor behoudt de werknemer de opgebouwde dienstjaren en rechten, wat extra zekerheid biedt.

Het fasensysteem zorgt voor een heldere structuur binnen de uitzendbranche. Het biedt zowel flexibiliteit voor werkgevers als bescherming en groeiende zekerheid voor uitzendkrachten. Door de werking van het systeem te begrijpen, kunnen uitzendkrachten bewuste keuzes maken over hun loopbaan en rechten binnen de flexibele arbeidsmarkt. Uitzendbureaus en werkgevers kunnen hiermee bovendien op een eerlijke en transparante manier hun personeelsbeleid inrichten.